Moldvörpustríðið þáttur 15

Kæru bloggvinir

þá er sumarið víst farið aftur. Við fengum að hafa sól og blíðu í heila viku og svo um helgina kom eitthvað voða rok og rigning. Þetta hefur sennilega bara verið einhver smá prufa.

Þetta er víst búin að vera mjög klassísk og hefðbundin vika. Vinna, borða og sofa. Ágúst er búinn að vera með niðurgang mest alla vikuna, en það er víst eitthvað að lagast. Við erum ekki alveg viss um hvort þetta tengist tanntöku eða hvort þetta sé einhver pest sem er að ganga. Hann hefur nú samt verið hress og borðað vel. Svo alvarlegt hefur þetta ekki verið. En ekkert óskaplega skemmtilegt að skipta á kúkableium oft á dag. Fyrir utan að hann er allur brenndur á afturendanum. 

Bóndinn er svo lagstur í einhverja flensu. Með hita og slappleika. Vonandi að við hin förum ekki að smitast af því. Hann hefur sennilega orðið svona slappur af að slást við moldvörpuna í garðinum, sem bara vill ekki gefast upp. Frúin heldur að næsta skref sé að bóndinn setjist út í garð og reyni að plaffa hana með riffli. Hún er allavega ótrúlega lífseig.

Auður er farin að vera mjög upptekin af því að þeim systkinum sé ekki mismunað. Henni finnst hún auðvitað alltaf þurfa að láta í minni pokann fyrir bróður sínum.Hann er óttalegur stríðnispúki og notar hvert tækifæri til að stríða systur sinni. 

Við renndum til vina okkar í Odense eftir sundferðina í gær. Auður var auðvitað alsæl að fá að leika við Arndísi vinkonu sína. En við vorum ekkert að segja henni að Arndís er að fara heim til Íslands næstu 4 mánuði. Það verður nú eitthvað skrýtið fyrir þær. Þær eru farnar að leika rosalega vel saman. Í byrjun voru þær oft að rífast, en nú ná þær rosalega vel saman. 

Í dag fór frúin svo upp á loft að taka til í dótinu og ætlar að gefa slatta til dagmömmunnar. Þau leika hvorugt mikið með dót. Það er meira spennandi að þvælast í kringum okkur og hanga í löppinni á frúnni. Þau systkin eru mjög dugleg að vakna fyrir allar aldur. Í morgun vaknaði Auður fyrst og vakti auðvitað Ágúst. Svo það var heldur framlág frú sem fór með þau fram. Þau verða örugglega orðin vel lúin þegar það kemur háttatími.

Annars hefur víst lítið drifið á daga okkur síðan síðustu helgi

Látum þetta nægja í bili

Tisetgengið