Gummi og Ragga

Kæru bloggvinir

Það hefur eitthvað verið að vora meira hér í gær og í dag. Ágætis veður. Sérstaklega í dag. En það er nú ekki mikill tími til að njóta þess. Það mætti halda að dótið vaxi hérna inni. Maður heldur alltaf að það hljóti að fara að minnka eitthvað, það sem á eftir að pakka niður. En það sér varla högg á vatni.

Á föstudaginn var frídagur hér í Danaveldi og við héldum kveðjupartý fyrir það fólk sem við höfum haft mest samskipti við. Þetta var mjög fínt, en líka mjög erfitt. Það er ólíklegt að maður sjái þetta fólk aftur, svo frúin felldi ansi mörg tár.

Þetta er nú líka farið að hafa meiri og meiri áhrif á börnin. Auður tekur daglega skapofsaköst og hreytir út úr sér misfögrum orðum. Ágúst er mjög lítill í sér og það þarf ekki mikið til að hann brotni saman.

Næsta föstudag kemur gámurinn og við ætlum að fá að gista hjá Óla og Ástu síðustu dagana. Við þurfum að ganga frá og þrífa á laugardaginn og svo fljúgum við heim á sunnudaginn. Verst ef það fer að verða eitthvað rosa gott veður hér, þá finnst manni svo erfitt að fara héðan.

Frúin vinnur síðasta dag á fimmtudag. Það verður nú eitthvað grátið þá. Bóndinn fer í síðasta skipti í vinnuna á þriðjudaginn. Þeir eiga nú örugglega eftir að sakna hans. Hann er farinn að hanna hluti og láta til sín taka. Hann fór í röntgenmyndatöku í síðustu viku og fær niðurstöðurnar á morgun. Við krossum putta fyrir því að hann sé ekki með brotinn þumalputta. Ekki mjög góð tímasetning fyrir svoleiðis.

Það fer svo að líða að lokum þessa bloggs, sem hefur víst verið fastur gestur hjá nokkrum lesendum síðustu 8 árin allavega. Það verður skrýtið ekki að setjast niður á sunnudögum og skrifa um lífið og tilveruna. Kannski ég verði bara að halda áfram, til að fá ekki fráhvörf.

Annars hafa Danirnir eitthvað verið að vonast eftir að við færðum þeim einhverjar fréttir frá Íslandi. Ein sem frúin er að vinna með hafði af því áhyggjur hvort það væri sama internet á Íslandi og Danmörku, svo við gætum nú haldið sambandi. Fyndið hvað fólk er eitthvað lítið inn í hlutum utan síns eigins lands.

Í gærkvöldi fórum við til Óla og Ástu og grilluðum og horfðum á fyrrihluta eurovision. Frúin gafst upp í miðjum klíðum, alveg búin á því úr þreytu. Börnin fengu líka að vaka og fannst það mjög spennandi. Bóndinn hafði haldið með Portugal og var því mjög sáttur við úrslitin.

Jæja best að fara að slaka á fyrir átök vikunnar.

Kveðja

Gramgengið (verðum við svo bráðum Ásbrúargengið, eða hvað?) Góðar tillögur óskast

Kæru bloggvinir

hér er nóg um að vera. Sólin skín, en það er eiginlega mest gluggaveður. Börnin eru einhvers staðar utandyra að leika sér. Við náðum að losa okkur við bílinn á sunnudaginn og bóndinn fór á fullt að leita að einhverri druslu til að komast á í vinnuna. Hann fann eina í Varde, sem er aðeins norðar en Esbjerg. Hann fór með lestinni þangað á mánudaginn og keypti gamlan peugot. Hann komst á honum heim, en varð að henda honum á verkstæði og láta laga eitthvað smá í framöxlinum. Verkstæðismaðurinn fór yfir hann og samþykkti hann svona til bráðabirgða. Það er reyndar farið undan honum pústið, svo maður er eins og traktor. En það hlýtur að reddast í þennan stutta tíma. Svo selur maður hann bara í brotajárn og þá hefur maður keyrt fyrir 16.000 síðustu vikur.

Á föstudaginn var farið í vinakvöldverð í síðasta skipti. Það verður nú mjög skrýtið ekki að vera með í því lengur. Við erum búin að vera fastir gestir í 4 ár.

Í gær var svo farið á kagganum í afmæli til Odense. Við fórum í leiðinni í svona búð sem bóndinn getur fengið föt í og hann fataði sig upp. Það er ekki vanþörf á. Það eru ekki sömu möguleikar á að kaupa stór föt á Íslandi. Við erum nú smám saman að verða búin að losa okkur við það sem við ætlum. Einhver húsgögn eftir. Það sem við losnum ekki við, fer bara í Rauða krossinn. Svo eigum við líka eftir að selja tjaldið sem við höfðum hérna úti, sem geymsluskúr. Ef það er hægt að selja það. Annars verður maður bara að gefa það.

Ágúst fór líka í síðasta skipti í sund. Hann synti 100 metra og fékk skirteini fyrir. Það þótti honum mjög spennandi. Það verður nú dálítið skemmtilegra að fara í sund á Íslandi. Og helmingi ódýrara.

Það er smám saman að renna upp fyrir manni að þetta sé að skella á. Tíminn flýgur áfram. Börnin eru farin að verða ansi stressuð yfir þessu. það er ekki langt í pirringinn hjá þeim. En það er ekkert skrýtið. Þau vita ekkert hvað þau eru að fara út í.

Jæja ætli sé ekki best að fara að reyna að finna börnin, þau eru einhvers staðar úti. Við vorum búin að lofa að koma í kaffi hjá Evu gömlu.

Kveðja

Gramgengið

Í morgun hentist frúin í að pakka í nokkra kassa. Það vaxa bunkarnir af kössum. Það virðist endalaust vera hægt að finna dót til að pakka í kassa. Í

Kæru bloggvinir

hér er mikið að vera nóg að gera í páskafríinu. Við hjónakornin létum loksins verða af því að kaupa okkur nýja yfirdýnu á rúmið okkar. VIð keyptum notað rúm fyrir nokkrum árum. En yfirdýnan var hálfónýt. Það var ekkert smá skrýtið að fá nýja dýnu sem var í lagi. Þá fattar maður hversu léleg hin var orðin. Nú sefur maður bara eins og ungabarn.

Á fimmtudaginn var börnunum boðið í bíó. Þau hafa suðað um það lengi en við höfum alltaf sagt nei. Við fórum að sjá dýrin í Hálsaskógi. Það var voða gaman og mikil upplifun fyrir krakkana. Það voru ekki aðrir í bíó en við og ein önnur fjölskylda.

Á föstudaginn langa var okkur boðið í kaffi hjá kunningjum okkar. Það var nú svolítið fyndið að við höfum verið að leita að uppþvottavél, til að taka með okkur heim. Þau voru líka að leita að svoleiðis og höfðu meira að segja verið að bjóða í sömu vél og við. En við buðum hærra o við fórum því og náðum í hana seinnipartinn. Nú þurfum við bara að finna okkur þurrkara, þá ættum við að vera búin að græja okkur upp. Þetta er allt notað, en ef maður er heppin,getur þetta alveg endst eitthvað.

Við komumst að þvi um daginn að passinn hjá Gumma er runninn út. Þá eru nú góð ráð dýr. því áður höfum við getað fengið tímabundinn passa hjá sendiráðunum hér. En það er víst hætt og maður þarf að fara til Kaupmannahafnar. Það tekur mánuð að redda því, svo við verðum að finna einhverja einhverja aðra lausn á því. Kannski fær hann að fara með, af því við erum öll með gilda passa. VIð þurfum eitthvað að kanna það mál. Það er náttúrlega alveg fáránlegt að maður geti ekki lengur fengið einhvern stimpil. Það er alltaf verið að flækja hlutina eitthvað. Kannski getur hann líka sloppið af því við erum bara á one way ticket. Þeir verða sennilega bara fegnir að losna við okkur úr landi.

Í gær var farið út að hjóla. Ágúst er að reyna að hjóla án hjálpardekkja og við erum búin að taka annað dekkið af. Honum gengur bara nokkuð vel, svo það er planið að taka hitt af á eftir og sjá hvernig gengur. Hann er mun minna stirður en stórasystir hans. Við renndum líka til Óla og Guðnýjar. Rétt hjá þeim var opið hús á bóndabæ sem er bara með bara með kindur og við fórum að kíkja á lömbin. Það var líka verið að sýna hvernig maður spinnur ull og frúin fékk að prófa. Það verður nú víst ekki hennar framtíðarstarf. En gaman að prófa og sjá hvernig þetta er gert.

Í dag fór Auður að leika við gömlu vinkonu sína sem bjó á móti okkur í Tiset. Frúin og Ágúst fóru út að hjóla með vini sínum hér við hliðina. Við fórum að kíkja á dýrin og byggja eldstæði. Það var nú samt ekkert kveikt í. Það er gaman að sjá hvað þessum börnum dettur í hug.

Bóndinn er búinn að baka pönnsur og Ásta og Óli eru væntanleg í kaffi. Við keyptum danskt lambalæri og það er að marinerast í ísskápnum. Það verður nú einhver veisla. Við keyptum íslensk páskaegg í gegnum Íslendingafélag hér ekki mjög langt frá. Börnunum þykir þetta mikið sport. Þau voru send í svaka leit í morgun, að finna eggin.

Svo verður maður sennilega að reyna að taka því rólega á morgun og safna kröftum fyrir næstu törn. Það verður að fara að pakka meira niður og gera klárt fyrir flutning.

Gleðilega páska

Kveðja

Gramgengið 

Kæru bloggvinir

Það hefur verið eitthvað meira vorlegt veður hér undanfarið. Hitinn hefur farið upp undir 20 gráður, það er nú bara alveg ágætt hér. Bóndinn tók fyrstu svona alvöru grilltaktana í gær. Það var mjög gott að fá smá grillkjöt. Við höfum nú eitthvað aðeins grillað í vetur, en ekkert mjög mikið. Í gær var líka farið út í garð og reynt að taka eitthvað til. Þetta var orðið hálf pínlegt. Það verður ekki neitt rosalega skemmtilegt að yfirgefa landið, svona að vori til, þegar veðrið oftast er mjög gott. Við búumst ekki við neinni gríðarlegri veðraparadís, þegar við komum heim.

Síðustu helgi var klukkunni breytt og sérstaklega Auður hefur átt mjög erfitt með að sofna á kvöldin. Það er flennibjart þegar hún á að fara að sofa. Þetta virðist nú eitthvað vera að jafna sig. En mikið óskaplega er þetta nú alltaf þreytandi.

Frúin hefur lengi átt í vandræðum með farsímann sinn og orðið að fara fleiri skipti til Kolding, til að fá gert við hann. Á miðvikudaginn var farið í eina slíka ferð. Starfsmaðurinn sem við töluðum við fyrst var ekki á þeim buxunum að hjálpa okkur neitt og það endaði með að bæði bóndinn og frúin voru komin á háa c-ið. Það hjálpaði ekki mikið, svo við fórum inn í verslunina sem síminn var keyptur. Þar fengum við loksins hjálp sem var að einhverju viti. Nú er bara að sjá hversu lengi þetta endist. Ábyrgðin rennur út í júní.

Við fórum til Haderslev í gær að kaupa notaðan sjónvarpsskáp. Í leiðinni var farið með alla nema frúnna í klippingu. Við prófuðum einhvern nýjan. Aðallega af þvi hann er svo ódýr og það þarf ekki að panta tíma. Nú eru allir rosa fínir hér, nema frúin.

Í dag var okkur boðið í 60 ára afmælisveislu hjá einum úr vinakvöldverðunum. Það var mjög fínt, mikið sungið og borðað. Við erum að plana að hafa söng og hljóðfæraleik í öllum okkar veislum þegar við flytjum heim. Eru einhverjir sjálfboðaliðar sem vilja leika undir hjá okkur?

Á morgun er frúin búin að lofa að halda fyrirlestur um Ísland fyrir eldri borgara. Við gátum eiginlega ekki komið okkur undan því, af því maðurinn sem bað okkur um það hefur hjálpað okkur svo mikið og vill hjálpa okkur við flutningana líka. Frúin hefur haldið svona fyrirlestur áður, en var nýbúinn að henda þessu öllu, hún reiknaði ekki með að þurfa að nota þetta aftur. En sem betur fer var Ásta vinkona okkar nýbúin að undirbúa fyrirlestur fyrir skólann sinn og við fengum að stela því. Við bættum svo bara aðeins við. Það verður spennandi að sjá hvernig það fer á morgun.

Manni finnst tíminn líða allt of hratt og áður en varir erum við tilbúin að flytja heim. Við væntum þess að það sé búið að þrífa rauðu dreglana og íslensku fánana, til að hafa til taks þegar við mætum á svæðið :)

Kveðjur frá Gramgenginu

Kæru bloggvinir

við héldum að vorið væri að koma, en það var einhver misskilningur. Það hefur verið mikill vatnskuldi hér undanfarið, nístir gegnum merg og bein. Það er eins gott það komi ekki mikill vetur aftur. Það er búið að pakka mest öllum vetrarfötum niður. Næstu helgi breytum við klukkunni, það er nú alltaf mikið fjör. Þá verður meira myrkur á morgnana í smátíma. Það er einmitt svo þægilegt að það er farið að vera bjart á morgnana, þegar maður þarf að fara í vinnuna.

Á föstudaginn sótti bóndinn frúnna í lestina í Ribe. Á leiðinni heim byrjaði að heyrast eitthvað skrýtið hljóð í bílnum. Það reyndist vera viftureimin sem var slitin. Bóndinn hringdi í kunnningja okkar og renndi til baka til Ribe, að reyna að skaffa nýja, en það eru til svo margar mismunandi að þeir áttu þetta ekki í búðinni. Það varð því að draga bílinn á verkstæði hér í Gram. Bílakarlinn okkar verður örugglega mjög leiður þegar við flytjum. Það eru ekkert smá góðir viðskiptavinir, sem hann missir. Maðurinn sem kom og dró bílinn á verkstæði kannaðist líka við okkur, gott að vera góður kúnni. Meðan við vorum að bíða eftir hjálp, datt bóndanum í hug að googla veghjálp á Íslandi, svona til að athuga, hvort það væri einhver þjónusta eins og hér. 5 færslan sem bóndinn fékk upp, var af bloggsíðunni okkar. Greinilegt hvað við skrifum mest um.

það er því ekki mikið verið hægt að gera hér um helgina utandyra, bæði af kulda og bílaleysi. Í dag fengum við þó lánaðan bíl, því Auður átti að sýna listir sínar í reiðskólanum og fá metið, hversu góð hún er. Hún er ennþá hálf smeyk eftir að hún datt af hestinum um daginn. En hún reddaði sér í gegnum þetta og var mjög stolt af því að fá verðlaun eins og hinir. Hún verður nú sennilega aldrei mikil hestakona, frekar en mamma hennar, en hún er mjög sátt við að vera þarna, svo við höldum áfram, þar til við flytjum.

Í kvöld verður svo snædd andasteik. Það er verið að borða allt upp úr frystikistunni þessa dagana. Við flytjum það ekki með okkur heim allavega. Það væri kannski sniðugt að fylla kistuna og flytja hana þannig heim. Maturinn væri sennilega ekki mjög geðslegur þegar heim væri komið.

Frúin er farin að vinna, þó ekki alveg á fullu blússi. Það gengur ágætlega, en það er ekkert grín að komast í gang eftir að hafa verið svona lengi heima.

Börnin hérna við hliðina hafa nánast búið hérna hjá okkur um helgina, mamma þeirra er búin að vera í uppskurði og er eitthvað slöpp. Við fórum út í gær. Sem betur fer eru bæði börnin okkar og börnin hér við hliðina mjög góð að leika sér úti. Þau hafa verið mikið úti líka í síðustu viku. Þeim tókst líka að eyðileggja leikhúsið sem við áttum. Það er erfitt að fá upp úr þeim hvað gerðist, en það lítur út fyrir að strákarnir hafi setið uppi á þakinu og það hafi ekki þolað það. Það er allavega alveg í frumeindum. Þeir vildu meina að það hafi komið einhverjir ræningjar og eyðilagt húsið.

Jæja best að fara að elda öndina

kveðja

Gramgengið