Sólarglæta

Kæru bloggvinir

Það hefur sést aðeins til sólar í dag, það var orðin þörf á, eftir alla þessa skýjuðu daga. Það hefur nú samt ekkert verið einhver rjómablíða, en maður er orðin svo þreyttur á skýjuðu veðri að maður verður glaður bara af að sjá sólina. Þeir eru búnir að lofa góðu veðri næstu viku. Við sjáum hvað verður.

Það er allt að komast í samt horf aftur eftir fríið. Auður er komin á fullt í skólanum og þarf að skrifa bókstafi á hverjum degi. Við fórum svo á bókasafnið í dag og fengum lánaða bók sem hún getur æft sig á að lesa í. Þetta er allt að koma hjá henni. Það er voða gaman að sjá það. Hún er auðvitað voða stolt af því þegar hún getur lesið smávegis. Þau eiga að skrifa nokkrar línur á hverjum degi. Svo foreldrarnir eru í fullri vinnu. Svo þarf hún líka að reikna. Það er enginn smá munur frá stubbabekknum. Þar hafði hún enga heimavinnnu. Þetta verður meira og meira alvarlegt.

Ágúst er voða sáttur í leikskólanum. Hann leikur við marga ólíka og virðist una sér mjög vel. Við förum oft á leiksvæði hérna rétt hjá og honum finnst mjög gaman að hlaupa á hlaupahjólinu sínu. Þau eru alltaf sprengfull af orku bæði tvö. Maður skilur ekki alltaf hvernig er hægt að hafa svona mikla orku.

Á fimmtudaginn fórum við í grillpartý hjá þeim sem halda vinakvöldverðina. Þeir byrja svo aftur í næsta mánuði. Þetta er allt saman mjög vinalegt fólk, en það er nú ekkert auðvelt að kynnast því svona nánar. Það á nú almennt við fólkið hérna finnst manni. En það er ekkert hægt að breyta því.

Á föstudaginn var svo menningarhátíð í bænum og það voru meðal annars einhverjir sirkuskarlar að gera einhverjar kúnstir. Þetta var mjög spennandi.

Í dag buðum við svo kunningjum okkar í kaffi. Hann hjálpaði okkur við að flytja, svo okkur fannst við skulda honum smá kaffiboð. Þau eiga 4 lítil börn sem Ágúst og Auður þekkja vel. Það var svolítill munur að hafa 6 börn hérna inni, miðað við í TIset. Maður finnur næstum ekki fyrir því, því það er svo mikið pláss.

Jæja best að koma sér í sófann í smástund fyrir háttinn

GRamgengið

Rigningartíð

Kæru bloggvinir

við höfum víst ekki átt skilið að fá fleiri sólardaga því það hefur rignt undanfarið. Maður er farinn að halda að það komi ekki meira sumar þetta árið. Frúin er nú samt ekki búin að pakka niður strandfötunum. Það er aldrei að vita, hvort það verði þörf á að nýta það eitthvað meira.

Auður var keyrð í útilegu á miðvikudaginn á bóndabæ, ekki langt hér frá. Hún var þar í góðu yfirlæti með öðrum krökkum og slatta af dýrum. Við sóttum hana aftur á föstudaginn, hún var alsæl, og vildi alls ekki koma heim. Henni fannst tóm vitleysa að við værum að sækja hana strax. Hún kynntist tveimur stelpum og ein af þeim býr hérna rétt hjá. Svo kannski geta þær eitthvað hist. Hún er orðin mjög spennt að byrja aftur í skólanum og hitta alla krakkana aftur. Hún er ótrúlega fyndin með þetta félagslega. Hún virtist vera alveg ófeimin í útilegunni, en þegar hún kom aftur heim vildi hún ekki fara og spyrja stelpurnar hér við hliðina á, hvort þær vildu leika. Hún hefur verið ansi þreytt um helgina og þurft að jafna sig á þessu öllu.

Krakkarnir voru að hlaupa hér á milli húsa í allan gærdag. Svo um 19:00 leytið kom strákur frá nágrannarnum og var að sækja bróðir sinn. VIð héldum að börnin væru öll hinu megin. Þau sögðust vera að fara þangað. En þau voru hvergi sjáanleg. Við fórum að leita út um allt og þau fundust á gangi rétt hjá einhverju leiksvæði í nágrenninu. Þau virtust nú skilja alvöruna í að fara án þess að segja frá því og hafa haldið sig heima við í dag.

VIð buðum gömlum nágrönnum okkar frá Tiset í kaffi í dag. Hann hjálpaði okkur voða mikið við að flytja. Það var mjög gaman að spjalla við þau. Þau er eun af þeim fáu sem við höfum haft einhver tengsl við. Næsta vika verður svo meira hversdagsleg. Auður byrjar í skólanum á þriðjudaginn og þá fer allt að verða komið í fastar skorður aftur. Hún er allavega farin að verða þreytt á að vera í fríi.

Jæja best að slaka á fyrir átök vikunnar.

Kveðja

Gramgengið

Strandferð

Kæru bloggvinir

þá er víst aftur komið að eins og einni færslu héðan úr stórborginni. Það hefur verið ágætisveður síðustu daga, en ekkert ofurgott samt. Við drifum okkur til Rømø í dag. Það er nauðsynlegt að koma þar allavega einu sinni á sumrin. Ekki til að liggja í sólbaði, enda ekki veður til þess, en bara upp á stemninguna og at komast nálægt sjónum. Börnunum finnst líka óskaplega gaman að safna skeljum og finna krabba og svoleiðis. Þau voru líka mjög dugleg að safna rusli, það var nóg af því.

Auður fór í heimsókn til Arndísar vinkonu sinnar á miðvikudaginn og var ekki skilað aftur fyrr en í gær. Ágúst var hálfvængbrotinn og fór alveg á yfirsnúning í gær þegar hún kom heim. Hann byrjaði í leikskólanum aftur á fimmtudaginn og var mjög sáttur við það. Hann var mjög ánægður með að hitta félaga sína aftur. Hann er oft að spila sig eitthvað voða kaldan karl, en svo þegar á hólminn er kominn, þá er hann með óskaplega lítið hjarta. Hann er að fara á aðra deild í leikskólanum. Það er nú alltaf viss áfangi. Hann fær nýja fóstru, við þekkjum hana ekki, en vonum hún sé almennileg. Auður fer svo aftur í útivist á miðvikudaginn. Hún fer í vist á sveitabæ í 3 daga. Á síðasta ári var svo gaman að hún grét úr sér augun yfir að þurfa að koma heim. Vonandi verður hún jafn ánægð í ár. Svo fer hún að byrja aftur í skólanum. Hún er byrjuð að æfa sig að skrifa. Hún tekur þetta mjög alvarlega. Frúin sagði hún mætti nú alveg taka sumarfrí, en hún´hélt nú ekki. Í gærkvöldi fórum við til Ástu og Óla og grilluðum og hlustuðum á íslenska tónlist, bara svona til að halda smá upp á verslunarmannahátíðina. Ágúst fór á undan okkur hinum og svo þegar við náðum honum, var einhver maður búin að taka hann að sér af því hann hélt hann væri að stinga af að heiman. Maður er nú ekki vanur því að fólk skipti sér af, en auðvitað mjög gott að fólk pæli í, hvað svona lítill strákur sé að gera einn úti að labba.

Frúin byrjaði að vinna aftur á fimmtudaginn og það var mjög fínt að hafa bara svona stutta vinnuviku. Nú er svo alvaran í næstu viku, þá verður maður víst að mæta í vinnuna alla 5 daga. En ætli það hafist ekki. Jæja best að fara að grilla og kíkja á börnin sem eru algjörlega búin á því eftir strandtúrinn. kveðja Gramgengið

Veðurblíða

Kæru bloggvinir

þá er sumarveðrið loksins komið. Það stoppar nú víst ekkert lengi, en við njótum þess meðan það er. VIð erum búin að búa á ströndinni síðustu daga. Það hefur verið mjög fínt. Kössunum hefur eitthvað heldur fækkað og þetta er allt að verða komið í fastar skorður. Það er helst að maður eigi erfitt með að finna hlutina af því við erum ekki vön að hafa svona mikið pláss.

Núna vantar bara bókaskápa og þá er hægt að ganga frá því síðasta.

Auður hefur leikið við vinkonur sínar og svo hafa þau verið hjá nágrönnunum. Þeim finnst víst ekkert leiðilegt að vera flutt.

Það hefur ýmislegt verið brallað, en það hefur eitthvað gleymst að slappa af. Það er alltaf eitthvað sem verður eftir. Við hljótum að ná því einhvern tíma. Það er mikilvægast að njóta þess að vera í fríi og ekki þurfa að smyrja nesti og svoleiðis. Auður er svo að fara í heimsókn til Arndísar á miðvikudaginn og verður í nokkra daga og í næstu viku fer hún á sveitabæ og gistir í nokrrar nætur, svo fer skólinn að byrja.

FRúin fer að vinna á fimmtudaginn og Ágúst fer í leikskólann. Hann verður nú örugglega feginn að geta leikið við vini sína. Annars hafa þau systkinin verið betri að leika sér eftir við fluttum hingað.

Maður er nú alltaf með einhver svaka plön um allt sme maður ætlar að ná í sumarfríinu og nær svo ekki nærri öllu. En núna fór nú fyrsta vikan í að pakka úr kössum og koma dótinu fyrir.

Það er búið að rífa þakið af gamla húsinu okkar í Tiset og sennilega búið að setja nýtt á. Við höfum ekki keyrt þar framhjá í nokkra daga. Það er voða skrýtið að sjá að það er eitthvað annað fólk að gera það sem manni sjálfum hefur langað að gera.

Jæja best að fara að henda sér í sófann áður en það þarf að gera kvöldmat. Það gerir sig víst ekki sjálft þó maður sé í fríi. Það væri annars mjög gott.

Kveðja úr sólskininu

Litlir kassar

Kæru bloggvinir

Enn lætur sumarveðrið bíða eftir sér. Það er svo sem ágætt þar sem maður hefur haft nóg að gera að pakka upp úr kössum og fara á ruslahaugana. Við erum búin að þvælast um landið að kaupa ódýr notuð húsgögn. Nú vantar okkur víst bara bókahillur og þá getum við klárað síðustu kassana. Við erum nú búin að reyna að fara út á hverjum degi og finna eitthvað að gera, þrátt fyrir veðrið. Við erum að vona að það fari eitthvað að rofa til í veðrinu í næstu viku. En maður veit nú aldrei.

Börnin hafa haft mjög gott af því að flytja. Þau eru orðin mun betri að leika sér saman. Sennilega af því að þau hafa möguleikann á að fara inn í sitt hvort herbergið ef þau nenna ekki að vera saman. Ágúst er allavega mjög góður að fara inn í herbergið sitt. Við fórum og skiluðum Arndísi á fimmtudaginn og fórum í IKEA í leiðinni. Það er nú venjulega ekkert skemmtiefni, en þetta gekk vel, það voru ekki svo margir og við fengum marga góða hluti. Svo komust börnin í boltaland líka. Það var víst ekki svo slæmt.

Við fórum í leiðangur í vikunni og keyptum notað hjól fyrir Auði. Hún hefur átt mjög erfitt með að læra að hjóla og foreldrarnir nú heldur ekki þeir þolinmóðustu. En það fannst hjól fyrir hana og svo var farið í æfingar. Hún hefur greinilega verið að æfa sig í skólanum því hún er næstum farin að geta hjólað. SMá vandræði við að fara af stað og stoppa. En við verðum bara að æfa í sumarfríinu og vona að þetta komi þá allt saman. Móðirin átti nú líka mjög erfitt með að læra þessa lyst, svo barnið hefur þetta ekki frá ókunnugum. Svo er bara að fara að venja Ágúst við að hjóla, svo hann lendi ekki í sama veseni. En hann er nú heldur ekki svo jafnvægislaus eins og systir hans.

Það hefur verið nóg að gera hjá börnunum um helgina. Krakkarnir hér við hliðina hafa ekki verið heima, en komu í dag og það hefur verið rennirí hér í allan dag.

Jæja ætli sé ekki best að fara að slaka á.

Kveðja frá stórbænum

Sumarfrí

Kæru bloggvinir

þá er maður búin að búa á nýjum stað í rúma viku. Við kunnum bara vel við okkur og erum að verða langt komin með kassafjallið. Maður er kominn með ógeð á að taka upp úr kössum. En kosturinn hérna er að það er hægt að leggja hlutina frá sér. Í Tiset var allt hálfklárað, svo maður hafði enga staði fyrir hlutina. Við tókum til í herbergjunum hjá krökkunum í gær og nú eru þau orðin voða ánægð með þetta. Ágúst er nú samt ekki alveg að fatta að hann á að leika inni hjá sér. En systir hans er nú mjög dugleg að segja honum að koma sér út.

Við lentum heldur betur í svaðilförum í byrjun vikunnar. Bóndinn kom og sótti frúnna í vinnuna og við kipptum einum ísskáp með okkur. Það var bara svona lítill ísskápur í íbúðinni og það var frekar pirrandi. Þegar við komum til Ribe nennti bíllinn ekki meira og við urðum að hringja eftir aðstoð. Það var nú ekkert auðvelt með bíl, kerru og 4 einstaklinga. En það kom einhver rosa trukkur og dró bílinn til Gram. Börnunum þótti þetta gríðarlega spennandi og fannst þetta víst ekkert leiðilegt. Auði fannst skrýtið að við vorum eitthvað pirruð yfir þessu. Það kom í ljós að alternatorinn gaf upp öndina. Það er alltaf eitthvað til að ergja mann. En gott að geta hringt eftir aðstoð.

Í gær komu Guðný og Óli í heimsókn, þeu skildu Arndísi eftir og þær stöllur hafa skemmt sér konunglega í dag. Ágúst hefur fengið að vera með svona stundum.
Veðrið hefur ekki verið neitt til að hrópa húrra yfir. Ringning og skýjað marga daga. En við drifum okkur nú samt út á róló í dag. Við erum ekki með rólur og trambolín í garðinum eins og við vorum með í Tiset. En þá verðum við bara að vera duglegri að fara á róló.

Það varð svo líka aukning í fjölskyldunni. Við náðum í naggrísi í vikunni. Þeir hafa vakið mikla lukku hjá unga fólkinu. Það er nú það sem skiptir mestu máli. SKítt með að við fullorðna fólkinu finnist þetta hálfgert vesen að þrífa skítinn eftir þá.

Jæja ætli sé ekki best að fara að slaka á fyrir átök morgundagsins. Það bíða ennþá kassar eftir að verða opnaðir.

Kveðja frá stórborginni

Gramgengið

 

Flutningar

Kæru bloggvinir

Þá kemur hér fyrsta bloggið frá nýja heimilinu okkar. Við erum búin að vera á fullu að flytja. Við tókum það mesta á fimmtudaginn, fengum góða hjálp frá nágranna og félögum. Þetta hafðist allt saman og svo fékk frúin hjálp til að þrífa kofann. Við urðum að sofa hjá vinum okkar á föstudagsnóttina, því það kom ekki vatn á íbúðina fyrr en á föstudaginn. Við létum nýja eigendur hafa lyklavöldin á föstudaginn. Það var nú voðalega skrýtið og mjög blendnar tilfinningar. En þetta hlýtur að venjast. Þau sem keyptu húsið voru mjög sátt og gátu flutt inn strax. Þegar við tókum við húsinu þurftum við að byrja á að þrífa og henda út ógeðslegum teppum. Það verður spennandi að sjá þegar þau eru búin að setja nýtt þak og gera það sem þau ætla að gera.

Í gær var svo brunað til Odense í afmæli til Arndísar. Það var mikið fjör að vanda. Þær stöllur hafa suðað lengi um að fá að gista saman og við ætlum að leyfa þeim það í sumarfríinu. Það verður eitthvað fjör. þær eru ansi uppátækjasamar.

Börnin hafa tekið því ótrúlega vel að flytja. Auður varð þó mjög leið þegar hún fann út að við gætum ekki haft Nonna með okkur. En bóndinn lofaði að hún fengi einhver smádýr þegar við værum flutt. Ætli það verði ekki endað á að kaupa naggrísi eða eitthvað svoleiðis.
VIð erum ekki búin að gera herbergin þeirra alveg tilbúin, en þau eru heldur ekki vön að sofa í sitt hvoru lagi. Auður virðist njóta þess vel og fer inn í herbergi og lokar að sér og sefur lengur á morgnana. Ágúst hefur hins vegar ekki alveg átt eins auðvelt með að venjast því að hafa herbergið fyrir sig. En vonandi lærir hann að njóta þess þegar það er liðinn smá tími.

Í morgun fór Ágúst strax á stjá og vildi fara til nágrannans og leika. Þeir eru saman í leikskólanum og eru búnir að hlaupa hér fram og tilbaka í allan dag. Auður lék sér líka við hann og líka við systir hans. Þau eru allavega 4 börn og Auður þekkir líka bróðir þeirra. Það væri vonandi að þetta gangi svona vel áfram. Það er enginn smá munur að þau hafi einhvern að leika sér við. VIð erum búin að setja borðstofuborðið inn í stofu til að byrja með. Það er varla hægt að borða því það er svo mikið sem hægt er að fylgjast með út um gluggann. Við búum jú niður í miðbæ! :)

Afmælisdegi frúarinnar var fagnað með því að taka upp úr kössum. Við erum varla búin að setjast niður í dag. VIð héldum þó smá afmæliskaffi. Börnunum fannst ekki annað hægt.

Bóndinn ætlar svo víst að vera límdur yfir fótboltanum í kvöld og frúin verður að lesa kveðjurnar á fésbókinni. Svo er bara ein vinnuvika áður en sumarfríið skellur á.

Baráttukveðjur úr stórborginni

Alltaf að pakka

Kæru bloggvinir hér hefur nú lítið borið á sumarveðrinu. Við höfum sennilega bara fengið það allt í síðusta mánuði, en við vonum nú við fáum eitthvað smá meira.

Hér hefur verið nóg að gera að pakka og flytja alla helgina. Þetta er að smáhafast. VIð eigum eftir að flytja það sem við notum svona dagsdaglega. Það verður gert á miðvikudag og fimmtudag, ef allt fer að óskum. Það er ekki ennþá komið vatn á íbúðina, en við vonum það gerist í vikunni. Það var pizzastaður á neðri hæðinni, en fyrri eigendur rústuðu staðnum þegar þeir fóru og eyðilögðu eitthvað í vatninu. Það er vonandi að það komist fljótt í lag. Það þarf líka að skipta um lása á hurðum, þeir eyðilögðu það líka. Þeir voru greinilega eitthvað ósáttir.

Við reynum sennilega að komu hlutunum fyrir í vikunni, svo við getum sofið þarna á fimmtudaginn. VIð þurfum að afhenda húsið á föstudaginn. Það verður eitthvað skrýtið. VIð höfum aldrei búið svona lengi á sama stað. En það verður enginn söknuður af því að halda húsinu við.

 

Það er ótrúlegt hvað maður hefur náð að safna að sér af ýmsu, síðustu árin. Það verður eitthvað vesen að koma þessu öllu fyrir á nýja staðnum, þegar maður er ekki með neina geymslu og engan bílskúr.

Annars er nóg að gera að fylgjast með fótboltanum, allavega fyrir suma á heimilinu.

 

Við erum að passa hund fyrir kunningjakonu okkar. Hún er voða fyndin, alltaf glöð og dillar afturendanum fyrir allan peninginn. Hún er sísvöng, meðan Nonni er ekkert að borða of mikið. Hann er voða góður við hana, sækir bolta fyrir hana og lætur hana hafa. Hún lætur hann alveg vita að hún ræður. Í gærkvöldi hvarf hún svo, en kom eftir rúman klukkutíma. Það hefði nú ekki verið fallegt ef hún hefði verið týnd.

 

Jæja það er lítið annað að frétta hér. Auður Elín er komin í sumarfrí, en við Ágúst þurfum að passa okkar staði í 2 vikur enn.

 

Kveðjur úr Tiset (ekki svo langt þangað til það er ekki lengur hægt að segja það)

Afmælishald

Kæru bloggvinir

hér hefur verið sólarlítið undanfarna viku, en svo sem fínt veður. Það er mjög þurrt, en það hefur eitthvað lítið rignt.

Síðustu vikuna ber hæst afmælishald ungfrúarinnar. Hún var mjög spennt alla vikuna og spurði á hverjum degi hvað væri langt þar til hún ætti afmæli. Ekki bætti nú úr skák að hún fór með skólanum í Legoland á föstudaginn og það var mikil spenna í því samhengi líka. Hún var allan föstudaginn í Legolandi og vel þreytt þegar hún kom heim, en átti mjög góðan dag. Hún fékk svo bekkjarsystur sínar í afmælisveislu í gær. Hún var búin að hlakka svo mikið til að hún bræddi úr sér nokkrum sinnum meðan á veislunni stóð. Henni þótti eitthvað erfitt að deila dótinu með öðrum og svo var eitthvað annað að angra hana. Hún talaði nú samt um að henni hefði þótt þetta allt mjög gott og var sátt með daginn. Hún var alveg hissa á því hvað hún fékk margar gjafir. Svo fékk hún líka pening og ekki var það nú minna spennandi. Hún er ekki vön að eiga pening, svo þetta eru viðbrigði.

Ágúst fór í pössun meðan á afmælinu stóð, og var að koma heim núna rétt áðan. Hann fór bæði á 17. júní hátíð hjá Íslendingum í Sönderborg og í tjaldútilegu. Hann svaf í tjaldvagni í nótt og var mjög sáttur. Það var strákur á hans aldri með í ferðinni og þegar þeir voru hættir að vera feimnir, þá léku þeir sér víst vel saman. Nú eru þau öll að leika saman og Ágústa vinkona Auðar er í heimsókn. Það þykir þeim ekki leiðilegt.

Annars er bara verið að pakka og hamast. Þetta skríður nú allt áfram. Við erum að vona við getum flutt eitthvað næstu helgi. En þetta hlýtur allt að hafast. Við erum búin að losa okkur við mikið af alls konar dóti. En það er nú nóg samt.

Maður er farin að horfa til sumarfrís í hyllingum. Það verður gott þegar þetta er allt saman búið. Við erum að spá í að reyna að fara í sumarbústað einhverja daga, þá getur maður kannski slappað eitthvað af. Það er allavega erfiðara að slaka á þegar maður er heima.

Bóndinn fylgist spenntur með fótboltanum, svo við erum bara í sitt hvoru lagi á kvöldin. Frúin horfir á sjónvarpið inn í svefnherbergi og bóndinn í stofunni.

En þetta kemur nú allt í ljós. Best að fara að reyna að troða í nokkra kassa í viðbót, svona meðan það er friður.

Kveðja

TIsetgengið

Pakkað og pakkað

Kæru bloggvinir

það hefur heldur kólnað hér síðustu dagana, en verið ágætis veður. Það er spáð rigningu alla næstu viku og ekki veitir af. Það er allt að skrælna hérna. Bara við fáum ekki rigningu það sem eftir er sumars.

Það er nóg að gera við að pakka niður. Bóndinn er búinn að vera mjög duglegur við það og frúin hefur gripið í þetta þegar það er ekki allt mögulegt annað sem þarf að vesenast. Þetta þokast allt í rétta átt. Við náðum að selja sláttutraktorinn. Það komu einhverjir litháar og keyptu hann og ætluðu að fara með hann til Litháen. Það getur víst borgað sig. Það var nú svolitið fyndið að þegar var búið að auglýsa hann til sölu á netinu, voru tveir að keppast um að fá hann. Bóndinn var eitthvað að skrifast á við þá og prútta um verðið. Þá kemur allt í einu í ljós að annar þeirra var Dani sem er giftur Særúnu frænku frúarinnar. Hún býr á Fjóni. Hann bauð ekki eins hátt og hinn og tapaði þar með traktornum. En ótrúlegt hvað heimurinn er lítill.

Börnin hafa verið voðalega þreytt upp á síðkastið, Auður er líka voðalega eirðarlaus. Hún á erfitt með allar breytingar og veit ekki alveg hvernig hún á að vera.

Það var íþróttadagur í skólanum hennar á föstudaginn. Það var keppt í reiptogi, pokahlaupi og ýmsu öðru. Þetta var voða skemmtiegt. Það gerðust þau undur um helgina að bæði börn sváfu til kl. 8 báða daga. Þetta hefur nánast aldrei gerst. Þau voru reyndar búin að vakna eitthvað fyrr, en sofnuðu aftur.

Frúin reyndi fyrir sér sem skemmtikraftur um helgina. Hún söng og dansaði á miðaldahátíð í Ribe. Þetta var mjög gaman að taka þátt. Bóndinn hefur víst deilt mynd af herlegheitunum á feisbókinni. Við eigum auðvitað von á að nú fari að detta inn bókanir á hópinn, það hljóta fleiri að vilja fá þessar ótrúlega hæfileikaríku konur á staðinn.

En allavega er sennilega best að fara að hvíla lúin bein. Það er nóg að gera framundan. Afmæli næstu helgi og áframhaldandi niðurpökkun.

Kveðja

Tisetgengið